S aya sangat setuju dengan pandangan yang diutarakan oleh Ihsan Norzali dalam sebuah akhbar harian. Melihat gelagat sekumpulan siswa sebuah institusi pengajian tinggi bagaikan berlumba-lumba menayangkan model terbaru telefon pintar di tangan, penulis hanya mampu menggelengkan kepala. Beriya-iya benar kumpulan lima siswa perempuan berkenaan memperagakan telefon bimbit yang berharga sekitar RM1,500 itu antara satu sama lain. Ia ternyata hebat kerana penulis yang bekerja pun hanya mampu memiliki telefon bimbit berharga murah. Melihat keghairahan golongan muda terhadap gajet atau barangan berjenama mahal dengan harga ribuan ringgit, ia bukan fenomena luar biasa. Namun yang menjadi luar biasa ialah mereka daripada golongan pelajar yang tentunya tidak mempunyai pendapatan tetap. Penulis percaya duit untuk membeli telefon bimbit itu pasti datang daripada wang pinjaman yang sepatutnya digunakan bagi tujuan menampung perbelanjaan. Menyorot fenomena ini, Pensyarah Kanan